1922 tarihinde sancakların ortadan kaldırılması üzerine Tokat, Amasya ve Şebinkarahisar sancakları Sivas'tan ayrılıp, Tokat ve Amasya müstakil birer vilâyet olmuşlardır.

Şebinkarahisar'ın Giresun'a bağlanması:

Kurtuluş Savaşı'nın zaferiyle birlikte Türkiye Cumhuriyeti'nin temelleri atılırken, ülke genelinde önemli idari düzenlemeler yapıldı. Bu düzenlemeler kapsamında, 1923 yılında livaların il yapılmasına karar verildi. Bu karar doğrultusunda, o dönemde liva statüsünde bulunan Şebinkarahisar da il olarak ilan edildi.

Aynı yıl içinde, 10. Alay'ın Şebinkarahisar'a getirilmesiyle şehirde önemli bir hareketlilik yaşandı. Askerlerin gelişiyle birlikte şehrin ekonomik ve sosyal hayatı canlandı. Ancak bu durum uzun sürmedi ve 1933 yılında çıkarılan 2197 sayılı kanunla Şebinkarahisar yeniden ilçe statüsüne döndürüldü.

Şebinkarahisarlılar, il olma kararının geri alınmasına rağmen, bu durumu kazanılmış bir hak olarak görüyor ve il olma mücadelesini sürdürüyorlar. Şehrin coğrafi konumu, tarihi ve kültürel zenginlikleri, il olmaya layık olduğunu gösteriyor.

Zengin Bir Kültürel Mirasa Sahip Şehir

Şebinkarahisar, hem Güney Giresun hem de Kuzey Sivas kültürlerinin etkisi altında olan zengin bir kültürel yapıya sahiptir. Şehirde davul, zurna ve kemençe gibi yöresel müzik aletleri sıklıkla kullanılır. Özellikle Kelkit Vadisi kültürü, şehirde yaşayan insanların yaşam tarzını ve geleneklerini derinden etkilemiştir. Halay karakterli horonlar, Şebinkarahisar ve çevresinde yaygın olarak görülen dans türlerinden biridir.