Ekonomik krizin derinleştiği ve işsizliğin yüksek olduğu şartlarda işten ayrılma kararı almak özellikle zor olsa da çalışanlara ‘İşten ayrılmanın zamanı geldi’ dedirten bazı işaretler bulunuyor.
Gazeteduvar.com.tr adresinde yer alan bir içerikte; Forbes dergisinin hazırlamış olduğu bir rapora yer verildi.
Forbes dergisinin aktardığına göre, bir kişinin işten ayrılmasının zamanının geldiğini gösteren ilk işaret yöneticisine saygı duymaması. Buna göre, çalışanlar çoğu zaman işlerinden değil, yöneticilerinden 'ayrılmak' istediği için istifa ediyor. Gallup’un yaptığı bir araştırma da çalışanların yüzde 50’sinin ‘yöneticilerinden uzaklaşmak için’ istifa ettiğini gösteriyor. Yani, eğer patronunuzun yetkin olmadığını, güvenilmez biri olduğunu, dürüst biri olmadığını düşünüyorsanız istifa zamanı gelmiş olabilir.
İkinci işaret ise işinizde fark yaratıp yaratamadığınızla ilgili. Diğer bir deyişle, eğer işinize olan katkınız önemsiz görünüyorsa, amaca yönelik iş için alanınız yoksa, yani ‘çarktaki bir dişli’ gibi hissediyorsanız, değerlerinizle ve kişisel misyonunuzla daha uyumlu bir iş aramaya başlayabilirsiniz.
Kişinin çalışırken ‘otonomi’ ya da bağımsızlık duygusunu hissetmesi de çalışanları işine bağlayan önemli bir faktör. Bunlar olmadığında, kendinizi bağımsız hissetmediğinizde ise bu, işinizden aldığınız tatmin duygusunu düşürebilir. Bu durum ise günün sonunda hüsran yaratabilir ve motivasyonunuzu düşürebilir.
Çalışanlara ‘İstifa zamanı geldi’ dedirten dördüncü emare ise ‘pazartesi sendromu’ olarak öne çıkıyor. Yani, her pazar akşamı ertesi gün işe gideceğinizi düşünüp stres ve üzüntü duyuyorsanız bu da önemli bir işaret olabilir. Böyle bir durumda yapılması gereken ise söz konusu isteksizliğin sebebini tespit etmek. Tamamen işinizden mi memnun değilsiniz yoksa işle ilgili belli noktalar mı stres yapmanıza sebep oluyor? Eğer cevap ‘Tamamen işimden memnun değilim’ ise bu da iş aramaya başlamanız gerektiğini gösteriyor olabilir.
Yapılan işe ve çalışılan işyerine ‘aidiyet’ duymamak ise öne çıkan bir diğer emare. Bir işe ya da kuruma ‘ait olmak’ hem oranın misyon ve değerlerine bağlı hissetmekten hem de sunduğunuz eşsiz katkının değer gördüğüne inanmaktan geçiyor. Kişiler bu aidiyeti duyduğunda belki de en iyi performanslarını sergilerken bu olmadığında ait olmadığınız bir yerde bulunduğunuz hissi de beraberinde gelebiliyor.
İş, çoğu kişi için aynı zamanda bir öğrenme ve gelişme alanı. Eğer yapılan iş ve çalışılan kurum kişisel ve profesyonel öğrenme ve gelişmeye, aynı zamanda da yeniliğe sınırlı bir alan açıyorsa bu da çalışanlarda olumsuz duyguların oluşmasına sebep olabiliyor. Diğer bir deyişle, eğer çalıştığınız işte görünür ya da görünmez bir ‘tavan’ olduğunu düşünüyorsanız bu da ayrılma zamanın geldiğinin işareti olabilir.
Son olarak, altıncı maddeye benzer şekilde, eğer yetenekleriniz ve etkiniz çalıştığınız işle birlikte gelişmiyorsa bu aynı zamanda profesyonel gelişiminizi de sınırlayabilir. Yani, işinizde yükselme olasılığınız olmayabilir, daha yıllarca aynı pozisyonda, aynı iş tanımıyla çalışmak durumunda olabilirsiniz. Böyle olunca ise bu, kişilerde ‘Önümü göremiyorum’ hissini beraberinde getirebilir.
Fotoğraflar: A.A