Bir gün herkes bu dünyadan çekip gidecek. Buna kim engel olabilir ki ?
Ve bir gün bitmez denilen her aşk bitecek. Ya ölüm ayıracak ya da bırakmaz gitmez dediğimiz sevgili bırakıp gidecek .
Ve zamanla geçmez denilen her şey geçecek. Zamanla gidenlerin yokluğuna alışacağız. Ama bir insan babasının yokluğuna nasıl alışabilir ki ?
Önce bacaklarım titredi ve ardından bir kolumun kırıldığını hissettim babam gidince.
Diğer kolum annem. Artık tek bir kolum var. Ve güçsüzleştiğimi hissediyorum.
Her şey bir bir anlamsız gelmeye başladı artık. İnsanlar ve yaşadığım yaşamadığım her şey.
Bir bir hayallerim yok olmaya başladı o an.
Boğazımda kelimeler düğümlendi.
Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Düştüğüm boşluğu anlatabileceğimi sanmıyorum. O anı yaşayan bilir.
Hayatta her şey eksiksiz olsun diyen ben artık umursamıyorum bile dünyevi şeyleri. Tek istediğim annem babam eksik olmasın. Ama babam yok ki artık.
Üstelik yaşanacak onca şey konuşulacak onca konu varken.
Artık çaresiz ve güçsüz biriyim. Bir kolum eksik bir yanım eksik
Arkamda dağ gibi duran bana kol kanat geren yaslandığım çınar ağacım yok.
Hiçim kelimesi bile yaşadığım acıyı anlatmaya yetmiyor.
Düşünüyorum da baba sıcaklığını hangi kadın bana verebilir ki ?
Hangi kadın doyasıya beni öpebilir ve o içtenliği yaşatıp elimi tutup saçımı okşayabilir ki ?
Ben bu hayatta en çok babamı sevdim ve en çok ona güvendim.
Güvendiğim tek adam artık yok. Olmadığını haykırmak olmadığına inanmak o kadar zor o kadar Acı. Tanıyan tanımayan kim olursa olsun başın sağolsun dediğinde küçük bir çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. Ağlamama kıyamayan babam artık beni duymuyor. Artık bana seslenmiyor.
Vedaları hiç sevmedim ve bu vedanın ucu sevdiklerime dokunuyorsa kahroluyorum adeta.
Ve bugün babalar günü. Benim gibi babasını kaybeden milyarlarca insanın da babasızlar günü. Bugün ilk kez sen yoksun. Bugün artık benim için o kadar anlamsız ki bugüne kadar seninle geçirdiğim her babalar günü birer anı olarak kaldı aklımda.
Evet Bugünün benim için bir anlamı yok belki de olmayacak bir süre. Ta ki bende kendi yavrumu kucağıma alıp öpüp koklayarak tıpkı senin gibi gözüm gibi bakıp senin beni büyütüp adam ettiğin gibi onu adam edene dek.
Bana verilen en güzel hediye sensin derdin hep. Aldığım her hediyeyi önce istemez ardından getir bakalım ne aldın diye sorardın ? O kadar mütevazi bir adamdın ki sana aldığım o pahalı saati bile alıp koluna takmadın. Sen de kalsın benden sana kalan bir hatıra olsun dedın. Ve ben o hatırına sahip çıkamadım bugün yine aklıma o saat Geldi. Kaybettim onu hemde bile bile. Sen hatıra olarak kalsın dedin ben bir kenara koydum o saati. Ve evi taşıma işlemi sırasında o karmaşa ile kayboldu ya da çalındı bir şekilde . Seni kaybedeceğimi hiç aklımın ucundan geçirmemiştim. Kaybedeceğimi bilsem onu önemsiz bir yere koymazdım inan.
Yaşadığın süre boyunca hep övünerek bahsettim senden. 66 yıllık yaşamının 27 yılında benimle oldun. Bana yokluğunu hiç hissettirmedin. Ben senden razıyım Allah da senden razı olsun. Hakkın öyle büyük ki hiç bir hediye hiç bir şey senin hakkını ödememe yetmez . Mekanın cennet mezarın nurlarla dolsun. Babalar günün kutlu olsun güvendiğim tek adam.